ΧΑΡΤΙΝΗ ΠΟΛΗ

..

..

..

..

..

Η κυρία Λαστιχένια δεν έβγαινε ποτέ για περίπατο περπατώντας. Όχι! Ποτέ! Το περπάτημα ήταν πολύ εύκολο για την κυρία Λαστιχένια. Αντί να περπατάει, πήγαινε παντού κάνοντας... ρόδες!..

Ήταν αδύνατον να τις ξεχωρίσεις... Ποιες; Τις μικρές κυρίες Διδυμούλες, φυσικά... Εσείς ποιες νομίζατε; Ζούσαν σε μια αστεία χώρα που την έλεγαν Διπλοχώρα. Γιατί την έλεγαν έτσι; Θα το ανακαλύψετε σύντομα!..

Η κυρία Ξένοιαστη ήταν πάντα χαρούμενη και κεφάτη. Εκτός από τις μέρες που είχε πάρτι. Τότε δεν ήταν μόνο κεφάτη. Τότε πετούσε στα σύννεφα...

Ο κύριος Απίθανος μπορούσε να κάνει τα πιο απίθανα πράγματα! Για παράδειγμα, μπορούσε να πηδήσει πολύ πολύ ψηλά και να περάσει πάνω από τις στέγες των σπιτιών! Παιδιά, μην προσπαθήσετε κι εσείς να το κάνετε... Είναι αδύνατον!..

Δύο νύχτες πριν από την Πρωτοχρονιά άρχισε να χιονίζει. Όλη νύχτα χιόνιζε και χιόνιζε και χιόνιζε! Εκατομμύρια και δισεκατομμύρια και τρισεκατομμύρια μεγάλες, άσπρες, μαλακές νιφάδες σκέπασαν όλη τη Γη...

Ο κύριος Ιδιότροπος ήταν ιδιότροπος σε όλα! Όλη μέρα ασχολιόταν με το συγύρισμα και το καθάρισμα. Κάθε πρωί, αφού τοποθετούσε τα έπιπλα στην σωστή τους θέση και αφού βεβαιωνόταν ότι τα λουλούδια στον κήπο μεγάλωναν ακριβώς στην ίδια γραμμή, έψαχνε μήπως δει πουθενά κάποιον κόκκο σκόνης. Δεν μπορούσε όμως να βρει σκόνη πουθενά και αυτό γιατί όλη τη μέρα ξεσκόνιζε!..

Ο κύριος Ανάποδος ήταν πολύ αστείος. Καθετί πάνω του ήταν ανάποδο. Αυτά που έπρεπε να ήταν πάνω ήταν κάτω! Αυτά που έπρεπε να ήταν μέσα ήταν έξω! Αυτά που έπρεπε να ήταν πίσω ήταν μπροστά. Πραγματικά ανάποδος!..